Το Berlin by 5 drunk men είναι από τις ελάχιστες μπιραρίες που μου έχουν αφήσει μία επίγευση ασφάλειας. Ξέρω πως όταν την χρειαστώ, θα είναι εκεί για εμένα με την κατάλληλη υγρή μαγιά για συντροφιά.
Το σκηνικό
Βρισκόμαστε στην τελευταία Παρασκευή του χειμώνα του 2023. Το κλίμα τραβάει δουλειά, αδιαμφισβήτητα. Όσο η μέρα πλησιάζει στο τέλος της όμως, τόσο και μεγαλώνει μία υφέρπουσα ανάγκη για συνάντηση με τον Αρμόδιο για την συνηθισμένη ανάλυση θεμάτων, συνοδεία μπίρας. Χωρίς περαιτέρω κωλυσιεργία λοιπόν, οπλίζω το το κινητό και ο Αρμόδιος λαμβάνει το καθιερωμένο του σήμα να αναλάβει δράση άμεσα: εγώ ο Gordon, εκείνος ο Batman.
Συντονιζόμαστε με συνοπτικές διαδικασίες και βρισκόμαστε σε γνωστή τοποθεσία στα Ιλίσια, η οποία θα αναλυθεί σε επόμενη καταχώριση. Μπαίνουμε μέσα στο μαγαζί, αλλά η έκτη αίσθηση μας προειδοποιεί πως κάτι δεν πάει καλά. Βλέπουμε νεκρά τραπέζια, όλα άδεια. Ρωτάμε τον υπεύθυνο τι συμβαίνει και μας ενημερώνει πως είναι όλα ρεζερβέ. Ύποπτο.
Καθώς φεύγουμε με την απογοήτευση να έχει υπερχειλίσει, ο Αρμόδιος ρίχνει την ιδέα. Πάμε να Παγκρατοποιηθούμε στο Berlin by 5 drunk men. Τα περιθώρια έχουν στενέψει και δεν υπάρχει χώρος για δεύτερη σκέψη. Καβαλάμε λοιπόν το δίκυκλο και ξεκινάμε. Παρκάρουμε σε αμφιβόλου νομιμότητας θέση κοντά στην Υμηττού. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, έχουμε ήδη εισέλθει.
Η εμπειρία
Σε αντίθεση με το προηγούμενο σημείο, εδώ γίνεται το αδιαχώρητο. Ζητάμε κάπου, οπουδήποτε, μπορούμε έστω και για λίγο να σταθούμε για να λούσουμε τον οισοφάγο μας με μπίρα. Μας φερμάρουν σε ένα στριμωγμένο σημείο στη μπάρα. Δεν υπάρχει κανένα παράπονο. Το μαγαζί είναι ήδη υπέρκορο από κόσμο και έχουμε να ακουμπήσουμε και τα ποτήρια μας στη μπάρα. Ρωτάμε αφελώς τον άνθρωπο που μας εξυπηρέτησε “Τι συμβαίνει και έχει τόσο κόσμο σήμερα”; και παίρνουμε την αφοπλιστική απάντηση “Μάγκες, σήμερα είναι St. Patrick’s Day. Κοιτάξτε γύρω σας.” Το Ιρλανδικό όνειρο έχει μόλις ξεκινήσει.
Η μία μπίρα έρχεται μετά την άλλη. Δοκιμάζουμε διαφορετικές ετικέτες, αλλά αποφεύγουμε τις πράσινες St. Patrick. Δεν ήμασταν ψυχολογικά έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Το βλέπουμε από 2024, αν είναι. Ό,τι μας σέρβιραν ήταν υπεράνω προσδοκιών. Τόσο η εμπειρία της μπίρας αυτής καθεαυτής, όσο και του χρόνου εξυπηρέτησης αλλά φυσικά και της θερμοκρασίας. Οι μπίρες ήταν κρύες, όπως είναι ο μόνος τρόπος να τις πιεις.
Κάτι σημαντικό που δεν ανέφερα ακόμα. Σκοπός δεν είναι να μας χτυπήσει το αλκόολ, ποτέ δεν ήταν. Έχει έρθει η ώρα να δούμε αν μπορούμε να τραφούμε. Παραγγέλνουμε πίτσα και ίσως νάτσος, αλλά δεν θυμάμαι με σιγουριά για το τελευταίο. Θυμάμαι μόνο πως η πίτσα ήταν σωστή ξήγα.
Τα υπόλοιπα έχουν διαγραφεί σε ένα κενό μνήμης από τον ενθουσιασμό αυτής της έκπληξης.
Το συμπέρασμα
Το Berlin by 5 drunk men έκανε deliver την πιο κρίσιμη στιγμή, υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες. Έχουμε ανυπόκτακτη ανάγκη για ζύθο, σκάμε μύτη απροειδοποίητα, είναι Παρασκευή και μάλιστα St. Patrick’s. Παρόλα αυτά έχουμε μπάρα να ακουμπήσουμε μπίρες και φαγητά.
Οι μπίρες είναι ποικίλες, γευστικότατες και σε σωστή θερμοκρασία. Οι πίτσες έχουν όλα τα απαραίτητα λιπαρά και αλάτι. Όλα σερβίρονται σε σωστό χρόνο. Τέλος, η μουσική είναι αντάξια της ημέρας.
Εγκρίνω.
Υ.Γ.: Ο Αρμόδιος έπραξε ορθά και μου θύμισε πως στο Berlin by 5 drunk men κάθε τραπέζι έχει τη δική του κάνουλα, κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει καθώς και πως η εξυπηρέτηση ήταν εξαιρετική, χωρίς να έχεις τον Sauron να σε κοιτάζει μόνιμα, αλλά και να εξυπηρετείσαι στην ώρα σου.